Alice De Vliegher, een jonge Brugse (1997), herinnert zich de magische momenten waarop ze als kind gefascineerd werd door het kleurrijke schouwspel van vitrines vol zoetigheden bij de bakker, maar ook door de pracht van opengebarsten bloemknoppen en het summum van pure nostalgie: de zachte, zoete textuur van kleurrijke gummibeertjes.

Op doek vertaalt Alice dit schouwspel van smaak, kleur en geur op een gepassioneerde en zwierige manier, als een zintuiglijke ervaring met een orgie van kleurintensiteit, textuur, licht en dynamiek.

De Vliegher is expressief, en dat leidt tot werken die boordevol leven en energie zitten: de verf is romig en smeuïg, druipt van het doek en resulteert in schilderijen die je doen watertanden – ze roepen zintuiglijke herinneringen op aan zoetheid, speelsheid, jeugdige onschuld en zorgeloze dagen.